لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

هدف از این تحقیق، تولید کامپوزیت زمینه آلیاژهای مس تقویت شده با ذرات الماس میکرونی و بررسی خواص مکانیکی این کامپوزیت است. از مهم ترین مسائل ساخت این نوع کامپوزیت ، بهینه سازی استحکام ذرات الماس در زمینه فلزی و خواص سایشی مد نظر این نوع کامپوزیت است. پودرهای کامپوزیتی با استفاده از آسیابکاری پرانرژی (سایشی) و به روش سینتر پرس داغ تولید شدند. به منظور بررسی استحکام خمشی، سختی و خواص سایشی، نمونه ها با اضافه کردن فلزات مختلف به زمینه، شرایط مختلف آسیابکاری و پارامترهای مختلف فشار داغ، ساخته شدند. هدف از این تحقیق، تولید کامپوزیت زمینه آلیاژهای مس تقویت شده با ذرات الماس میکرونی و بررسی خواص مکانیکی این کامپوزیت است. از مهم ترین مسائل ساخت این نوع کامپوزیت ، بهینه سازی استحکام ذرات الماس در زمینه فلزی و خواص سایشی مد نظر این نوع کامپوزیت است. پودرهای کامپوزیتی با استفاده از آسیابکاری پرانرژی (سایشی) و به روش سینتر پرس داغ تولید شدند. به منظور بررسی استحکام خمشی، سختی و خواص سایشی، نمونه ها با اضافه کردن فلزات مختلف به زمینه، شرایط مختلف آسیابکاری و پارامترهای مختلف فشار داغ، ساخته شدند.

تحقیق حاضر با استفاده از روابط مایکرومکانیک روش تئوری جدیدی را برای بررسی رفتار مکانیکی و شروع آسیب اتصالات مکانیکی تک لبه کامپوزیتی ارائه می دهد. بدین منظور ابتدا با استفاده از خواص الاستیک و استحکامی و ضریب پواسون رزین و الیاف به عنوان ورودی، رفتار مکانیکی الاستیک تک لایه کامپوزیتی مشخصه سازی می شود. سپس با استفاده از این خواص، لایه چینی و پارامترهای هندسی اتصال مکانیکی تک لبه و با استفاده از مدل جرم-فنر اصلاح شده، سفتی اتصال محاسبه می شود. همچنین با تعریف ضریب تمرکز تنش و با استفاده از مفهوم معیار حداکثر تنش در مواد کامپوزیتی، بار شروع آسیب اتصال مکانیکی تک لبه کامپوزیتی محاسبه می شود. مدل فوق با استفاده از خواص الاستیک و استحکامی رزین و الیاف، لایه چینی و پارامترهای هندسی اتصال تک لبه، رفتار مکانیکی و بار شروع تخریب اتصال را با دقتی بسیار خوب پیش بینی می کند. با استفاده از مدل فوق اتصالات تک لبه کامپوزیتی با دو لایه چینی 〖 [-45/0/45/90]〗 _s و 〖 [90/〖-45〗 _2/45]〗 _s مدلسازی شدند. اتصالات تک لبه کامپوزیتی با دو لایه چینی فوق ساخته شده و تحت آزمایش قرار گرفتند. مقایسه نتایج مدلسازی با آزمایش های فوق نشان می دهد که حداکثر خطای مدل برای اتصال با لایه چینی اول 2. 17% و برای اتصال با لایه چینی دوم 3. 91% است.

لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

به منظور تعیین برخی خواص مکانیکی پیازسیر و سیرچه سیر رقم محلی تالش، در سه دوره زمانی انبارداری با فواصل زمانی 70 روزه آزمون فشاری انجام شد. آزمون فشاری روی پیاز کامل سیر، سیرچه ها و نمونه های استوانه ای تهیه شده از بافت سیر در سه سرعت بارگذاری 10، 60 و 110 میلی متر در دقیقه انجام شد. در این آزمون ها مقدار میانگین بیشینه نیروی لازم برای گسیختگی سیرچه، بیشینه نیروی لازم سست کردن پیازسیر و نیز بیشینه نیروی لازم برای گسیختگی نمونه های استوانه ای تهیه شده از بافت سیر و همچنین مقدار ضریب کشسانی ظاهری و حقیقی و چغرمگی برای سیرچه ها و نمونه های استوانه ای در سه دوره انبارداری، سه سرعت بارگذاری و در دو جهت بارگذاری اندازه گیری شد. بنابر نتایج به دست آمده مقدار ضریب کشسانی ظاهری، بیشینه نیروی لازم برای گسیختگی و چغرمگی سیرچه به ترتیب 2.762 MPa تا 7.091 MPa، 105.043 N تا 167.27 N و 62.358 mJ/mm3 تا 101.44 mJ/mm3 اندازه گیری شد. همچنین مقدار ضریب کشسانی حقیقی، بیشینه نیروی لازم برای گسیختگی و چغرمگی نمونه استوانه ای تهیه شده از بافت سیر به ترتیب 3.368 MPa تا6.981 MPa ،12.606 N  تا 25.762 N و 0.173 mJ/mm3 تا 0.33 mJ/mm3 اندازه گیری شد. مقدار نیروی لازم برای سست کردن پیازسیر هنگام بارگذاری در راستای ارتفاع و در راستای عرضی به ترتیب 127.023 N تا228.001 N  و 45.52 N تا 106.97 N اندازه گیری شد. بر اساس نتایج تجزیه واریانس عامل های دوره انبارداری، جهت بارگذاری و سرعت بارگذاری اثر معنی داری روی مقدار ضریب کشسانی ظاهری، چغرمگی و بیشینه نیروی لازم برای گسیختگی سیرچه کامل داشتند.

پودر Mn-Te به روش مکانیکی و با استفاده از آسیاب SPEX تهیه شد. آسیاب کردن پودر در محیط هوا نشان داد بدون آنکه فاز MnTe تشکیل گردد، بلورک های عناصر اولیه شکسته و اکسید می شوند. پراش پرتو ایکس از نمونه هایی که در محیط گاز خنثی (آرگون) و در شرایط بهینه آسیاب شده بودند نشان داد که پس از 120 دقیقه آسیاب کردن، آلیاژ MnTe همراه با فاز  MnTe 2تشکیل می شود. با ادامه آسیاب کردن قله های پراشی مربوط به فاز MnTe تضعیف می شوند و در مقابل فازهای ناخواسته ای متشکل از عناصر اولیه و آهن، شکل می گیرند. در آسیاب کردن های طولانی تر از حدود 12 ساعت، درصد فاز MnTe شدیدا کاهش می یابد در حالی که فاز MnTe 2 حتی پس از 110 ساعت آسیاب کردن همچنان پابرجا می ماند.

زمینه و هدف: روش شیمیایی مکانیکی روش محافظه کارانه ای جهت حذف پوسیدگی با نرم کردن شیمیایی عاج پوسیده و سپس برداشت آرام آن با وسایل دستی می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه میزان پوسیدگی عاجی باقیمانده در این روش با روش مکانیکی معمول (استفاده از فرز) است.روش بررسی: در همین راستا تعداد 60 نمونه دندان مولر با پوسیدگی عاجی انتخاب و به دو گروه 30تایی تقسیم شدند. نمونه های گروه اول با روش شیمیایی مکانیک (استفاده از ژل(CarisolTM  و نمونه های گروه دوم با روش مکانیکی معمول تحت درمان قرار گرفتند و پوسیدگی آنها حذف و نمونه ها بعد از ساکشن با استریو میکروسکوپ ارزیابی شدند. اطلاعات بدست آمده توسط آزمونهای X2 و Mann- Withney U آنالیز گردید. فراوانی پوسیدگی باقیمانده در هر دو گروه 23.3% بود و سطح پوسیدگی باقیمانده در گروه مکانیکی و شیمیایی مکانیکی به ترتیب 0.049 و 0.008 میلی متر مربع بدست آمد.یافته ها: نتایج، اختلاف معنی داری را بین دو گروه نشان ندادند.نتیجه گیری: روش شیمیایی مکانیکی به عنوان جایگزینی برای روش معمول در حذف پوسیدگی توصیه می گردد.

زمینه و هدف: کاربرد روش شیمیایی - مکانیکی با استفاده از CarisolvTM‏ در برداشت پوسیدگیهای عمیق می تواند منجر به کاهش احتمال باز شدن پالپ شود اما کارآیی آن در برداشت کامل پوسیدگی مشخص نبوده و همچنین استفاده از آن گران و وقت گیر است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه بین روش مکانیکی به تنهایی و همراه با کاریسولو (Carisolv) از نظر کیفیت برداشت پوسیدگی و احتمال باز شدن پالپ و زمان صرف شده در دندانهایی با پوسیدگی عمیق انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه بالینی تصادفی یک سوکور، چهل نفر که دارای یک دندان با پوسیدگی عمیق در فاصله 0.5-1 میلی متری پالپ بدون هیچ گونه علایم یا شواهدی دال بر التهاب غیر قابل برگشت یا نکروز پالپ بودند انتخاب و به طور تصادفی در یکی از دو گروه A (برداشت پوسیدگی به طور کامل با فرز) و B (برداشت پوسیدگی از قسمتهای دور از پالپ با فرز و مجاور پالپ با CarisolvTM‏) قرار گرفتند. حفره ها توسط یک ارزیاب کور با استفاده از سوند ارزیابی شده پس از برداشت کامل پوسیدگیها مطابق معمول ترمیم گردیدند. نکات مورد توجه شامل کفایت دو روش در برداشت پوسیدگی، احتمال باز شدن پالپ و زمان صرف شده، بودند. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمونهای X2 و Mann - Whitney انجام گرفت.یافته ها: سه مورد باز شدن پالپ در گروه A و یک مورد در گروه B بدون تفاوت آماری مهمی دیده شد. در برداشت کامل پوسیدگی دو گروه مشابه بودند. متوسط زمان مصرف شده در گروه A، 6.8±16 دقیقه و در گروه B، 6.3 25± دقیقه (P<0.001). کاریسولو مصرفی برای هر دندان به طور متوسط  0.17 سی سی بود.نتیجه گیری: بر طبق نتایج این مطالعه، کاربرد این روش تلفیقی برتری مهمی نشان نداد و زمان صرف شده نیز هنوز تفاوت زیادی با روش معمول داشت.

بازیافت پسمانده های لاستیکی به دلیل مشکلات زیست محیطی و همچنین افزایش قیمت لاستیک نو رو به فزونی دارد. از آنجا که لاستیک EPDM پایه پلیمری بسیاری از قطعات لاستیکی اتومبیل (به جز تایرها) می باشد، ضرورت بازیافت و برگشت به چرخه تولید ضایعات مربوطه ضروری به نظر می رسد. در این پژوهش فناوری مکانیکی بازیافت مبتنی بر دستگاه اکسترودر دوپیچه به همراه واولکانش ضایعات لاستیکی اتومبیل بر پایه EPDM مورد استفاده قرار گرفت. سپس لاستیک های واولکانیده دریک سیستم نیمه کارآمد، پخته شد و ویژگی های پخت و خواص مکانیکی آن ها شامل سختی، استحکام کششی و ازیاد طول تا پارگی مقایسه و نتایج بحث شد. نتایج به دست آمده نشان داد که واولکانش لاستیک ضایعاتی با راندمان بالایی انجام گرفته است. همچنین میان افزایش درصد واولکانش و کاهش چگالی اتصالات عرضی از یک سو و بهبود ویژگی های پخت و خواص مکانیکی آمیزه های ولکانش مجددشده از سوی دیگر رابطه مستقیمی مشاهده گردید. شرایط بهینه برای واولکانش در اکسترودر دوپیچه برمبنای نتایج طراحی آزمایش سرعت پیچ اصلی 180 دور در دقیقه در دمای 220 درجه سانتیگراد تعیین شد. متغیر بودن ترکیب مواد اولیه به دلیل جمع آوری ضایعات از منابع مختلف جنبه عملی و کاربردی پروژه را به چالش می کشد.